- zemrzeć
- mourir
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
zemrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vb, zemrzećmrę, zemrzećmrze, zemrzećmrzyj, zmarł, zmarli {{/stl 8}}{{stl 7}} umrzeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmarła po ciężkiej chorobie. Zmarł na zawał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zemrzeć — dk XI, zemrzećmrę, zemrzećmrzesz, zemrzećmrzyj, zmarł, zmarły, zmarłszy zwykle w czasie przeszłym «zakończyć życie, umrzeć» Zmarł młodo. Zmarł na gruźlicę. Zmarła śmiercią samobójczą … Słownik języka polskiego
zmarły — zmarłyli imiesł. przymiotnikowy czynny czas. zemrzeć (p.) zmarły w użyciu rzecz. «osoba, która zmarła» Pochować zmarłego … Słownik języka polskiego